เมื่อมั่งมีอย่าจองหอง จนกระทั่งไม่เอาพี่เอาน้อง สักครู่จะเป็นคนรวยต กอั บเปรียบเสมือนชายคนนี้..

[Hanako5]

นานมาแล้วผมมีที่ดินอยู่ใน ดูเหมือนจะทุกเข ตของ ก รุ งเท พ และหั วเมืองใหญ่ๆรวมแล้วก็โดยประมาณ 500 ไร่

แล้วก็เมื่อ 30 ปีกลายนั้น ผมพกเงินในกระเป๋าไว้เที่ยวครั้งละเป็นแสนๆทำมาค้ าข ายได้เงิน


มาเยอะแยะ ก็ส่งลูกเรียนเมืองนอกหมด ไม่ต้องดำเนินการให้เรียนอ ย่ า งเดียวเมี ย ผมถูกใจ


เ ล่ นหุ้ น ราค าหุ้ นก็ขึ้นเอาๆก็ได้ผลกำไรมาเยอะแยะอยู่เหมือนกัน เราก็มีเงินสดหลายร้อยล้ าน

รวมทั้งจู่ๆพออยู่มาวันนึงนั้น ก็มีพี่น้องผมคนหนึ่งเดื อ ดร้อนมายืมเงิน วันนั้นผมก็เลยด่ าเขาซะแร ง

แบบที่ว่าเสียๆหายๆเพราะว่ามีความรู้สึกว่าตนเองมีเงินมากจะบอกอะไรกับคนใดกันแน่อย่างไรก็ได้

แม้กระนั้นก็มอบเงินเขาไปอยู่นะ แสนนึง บอกเขาว่าไม่ต้องมาให้มองเห็นหน้าอีกนะ

เพราะเงินที่ให้ มีความคิดว่าให้ทาน แล้วต่อจากนั้นเขารับเงินพร้อมน้ำตา ในเวลานั้นผมไม่รู้จักเลยว่า

เขาจะรู้สึกแบบไหนเมื่อผมคิดทำการใหญ่ ตั้งโรงงานอะไหล่ที่อยุยงธย าแล้วในปีนั้นกำเนิดวิ ก ฤ ต


น้ำท่วม พัดพาทุกอ ย่ า งไปจากชีวิตผม รถยนต์ผม 19 คันบ้านอีก 5 หลัง ที่ดินมากมายก่ายกอง เงินสดที่เคยมี


แฟนผมเล่นหุ้ นพี่สาว งไปสี่ร้อยกว่าล้ านลูกก็ทำธุรกิจจนถึงหมดกระเป๋าข าดทุนข้างใน 2 ปี

คือสิ่งที่มีมันหายไปในพริบตา เหลือไว้เพียงแค่หนี้ 200 กว่าล้าน ตอนนี้ผมคือบุคคล ล้ ม ละ ล า ย

เช่าห้องพอเพียงอยู่ได้ ข ายก๋วยเตี๋ยวไปวันๆป ร ะ ทั ง ชี วิ ต และก็ภรรยาผมก็ไม่มีกระจิตกระหัวใจ

ทำอะไร อีกทั้งลูกผมก็ต่างแยกย้ า ยกันไปเอาตั ว ร อ ดต่างคนต่างไป ไปตามทางชีวิตตัวเอง

ผมไม่เคยได้มองเห็นหน้าลูกเลย มาบัดนี้ผมอายุ 76 ปีแล้วผมต้องชูหม้อ ก๊วยเตี๋ยว

ล้างจาน แต่ว่าเพียงพอมันอยู่นานวันเข้าทุกๆวันนี้ ผมปลงได้เอง ผมมาลำบากตอนแก่แต่

ก็เริ่มเข้าใจชีวิตมากขึ้น เงินค่าเช่ าห้องนี้ ผมไปยืมกับผู้ที่ผมเคยด่ าเขา

ให้เขาไปแสนนึง แต่ลูกเขายื่นเงินให้ผมแสนห้า บอกผมว่าบิดาผมบ ากหน้าไปยืมเงินคุณลุง

เนื่องจากว่าตอนนั้น ผมเข้าโรงพ ย า บ า ลผ่ า ตัด คุณลุงด่ าแล้วโยนเงินให้เสมือนบิดาผมเป็นหม า

บิดาผมยอมหมดเพราะว่าชีวิตลูก มีค่ามากกว่าอะไรทั้งนั้น ต่อให้ทำ อ ย่ า ง ไรบิดาก็ยอม

หากมีเงินจะให้หามาคืนคุณลุงให้ได้ และแสนนี้ผมคืน ส่วนห้าหมื่นคือด อ กละกัน

ไม่มีหนี้บุญคุณถัดไปแล้ว แม้กระนั้นถ้าหากคุณลุงทุกข์ยากลำบาก คุณลุงมายืมกับผมได้นะ ผมจะให้ก ู้


ผมจะไม่ด่ าราวกับที่คุณลุงด่ าพ่อผมหรอกนะ เพราะถ้าขาดเงินคุณลุง ผมคงจะไม่ร อดในวันนั้น

เพราะว่าเงินแสนที่คุณลุงโยนให้ มันต่อ ชีวิตให้ผมได้ ผมเอาอย่างที่พ่อบอกแล้วให้ตอบแทนหนี้

ก้อนนี้ให้ลุง แล้วก็ส่วนลูกคุณลุง ผมไม่ทราบก ร ร มของคนใดกันของมันนะ

เมื่อได้ยินด้วยเหตุผลดังกล่าว ผมเดินร้องไห้ มาถึงบ้านเอาเงินมาจ่ายค่าห้อง รวมทั้งลงทุ นร้านก๋วยเตี๋ยวเล็กๆ

มีเงินเก็บไว้ 30,000 บาท จากวันนี้ผมเข้าใจความรู้สึกของคำว่า ก ร ร มตามสนอ ง

หลานเขาไม่ได้ด่ าผมแต่หลานพูดเรื่องจริงให้ฟัง เพียงแค่ผมรับความจริงไม่ได้แค่นั้น

แต่ในเวลานี้ผมเป็นสุขดี พระ แม่ชี ขอท าน มากินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านผม ผมไม่คิดเงิน

ตอนผมมีเป็นจำนวนมากผมไม่ชอบคนบอกบุ ญผม ไม่เคยทำบุ ญเลย ผมรับประทานผมท่องเที่ยว

แต่ปัจจุบันนี้ผมหมดตัว มีหนี้ ไม่มีเพื่อน ไ ร้ ลูกผมถึงได้ฟังธรรมะ

เข้าวัดเป็น เวลานี้ผมห่วงเพียงแค่เมียผมผมภาวนาให้เมี ยไปก่อนผม เพราะไม่อย าก

เห็นภรรยาลำบ าก ไม่ต้องถามคำถามว่าผมเป็นคนใด ร้านค้าอยู่ตรงไหน

แค่จะเก็บเรื่องราวมาให้อ่ าน ให้เป็นข้อคิด คงไม่มีคำว่า ย า กจนกระทั่งสำหรับคนขยัน

ไม่มีการปลงตก หากไม่เคยสูงสุด แล้วมาต่ำสุด รวมทั้งประเด็นนี้สอนใจได้ดิบได้ดีจริงๆ

มันถือเป็นการสอนใจ สำหรับคนอีกจำนวนไม่น้อยเลยที่ทะนงตน ลืมตัว รู้สึกว่าตัวเองเหนือคนไหนกัน

"ดูให้สูงราวกับฟ้า
แต่อย่าลืมว่าที่ที่ยืน
...คือพื้นดิน..."
ตกอับ
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/12927/
คำค้นหา : รวย