สิ่งที่แม่พูดเท็จเราตลอดมา (แล้วคุณจะรักแม่เพิ่มมากขึ้น)

[dsmol19]

เพียงพอขาดเงิน คนแรกที่คิดถึง คือ พ่อรวมทั้งแม่

แต่ว่าเมื่อมีเงินคนแรกที่นึกถึงหมายถึงแฟนและเพื่อนพ้อง

หนแรก

เรื่องราวได้เริ่มขึ้นตั้งแต่ในเวลาที่ผมยังเป็นเด็ ก ผมเกิดในครอบครัวที่ย ากกระทั่ง หลายครา

ที่ไม่มีของกินเพียงพอสำหรับทุกคนเวลาทานข้าว แม่จะแบ่งข้าว


ส่วนของแม่ให้ผม รวมทั้งพูดว่า"ทานจำนวนไม่ใช่น้อยนะลูก แม่หิวเยอะแค่ไหน" คราวแรกที่แม่โ ก ห ก ผม

ครั้งลำดับที่สอง

ผมโตขึ้น แม่ของผมที่แสนขยัน ชอบหาเวลาว่างไปตกปลาที่แม่น้ำใกล้ๆบ้านนี่แหละ

แม่หวังจะให้ผมได้รับของกินที่มีประโยชน์ ต่อสุขภาพบ้าง

แม่จะต้มปลาที่ตกได้ทำเป็นของกินซึ่งผมถูกใจรับประทานมาก ในขณะที่ผมรับประทานต้มปลา

แม่จะนั่งด้านข้างผมเล็มกิน เศษเนื้ อ ปลาที่ติดอยู่ตามก้าง


ผมรู้สึกซาบซึ้งทุกครั้งที่ผมพย าย ามแบ่งเนื้ อปลาให้แม่ทานบ้าง


แต่ว่าแม่ปฎิเสธตลอด แม่บอกว่า "ลูกรับประทานเหอะ แม่ไม่ค่อยถูกใจรับประทานเนื้ อปลานักหรอก"

ครั้งที่แม่ของผม 2 ได้โก ห ก ผม

ครั้งที่สาม

เมื่อผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม แม่ทำงานมากกว่าเดิม เพื่อจะหาเงินมาให้ผมเรียน

แล้วก็ค่าใช้สอยทุกสิ่งในบ้าน บางคราวผมตื่นขึ้นมากลางดึก

ผมมองเห็นแม่ยังคงนั่งดำเนินงานอยู่ มีแค่แสงเทียนเล่มเล็กๆแค่นั้นที่อยู่เป็นเพื่อนแม่

"แม่ครับ..นอนเถิดครับผมมันดึกมากแล้ว" ผมบอกกับแม่

แล้วก็แม่ยิ้มและก็บอกกับผมว่า"ลูกนอนเถอะ แม่ยังไม่ง่วงนอน"

ครั้งที่ 3 แล้วที่แม่โก ห ก ผมเช่นเคย

ครั้งลำดับที่สี่

ในวันสอบวันสุดท้าย แม่มาเป็นอย่างยิ่งใจให้ผม แม่นั่งคอยผมท่ามกลางแสงตะวันแรง

ของเที่ยงวันอยู่นานพอควร เมื่อระฆังดังส่งสัญญาณว่าการสอบสิ้นสุดลง


ม่าม้า จะเอาน้ำหวานเย็นๆมาให้ผม จากกระติกที่แม่ได้จัดแจงมา


มันเป็นน้ำหวานที่มีรสเข้ม แต่ความรักของแม่ผมเข้มกว่า

เนื้ อตัวของแม่โชกเปียกไปด้วยเหงื่อ ผมยื่นแก้วให้แม่และก็บอกให้แม่ดื่มร่วมกัน

แม้กระนั้นแม่กล่าวว่า "ดื่มเหอะลูก แม่ไม่หิว" นี่เป็นครั้งที่ 4 แล้ว

ครั้งที่ห้า

รวมทั้งหลังจากที่บิดาผมเสี ย ชีวิตด้วยเหตุว่าโ ร ค ร้ าย คุณแม่ของผมจะต้องแบกภาระ

รายจ่ายทั้งหมดคนเดียว ครอบครัวของพวกเราดำเนินไปอย่างลำบากเยอะขึ้นเรื่อยๆ


ไม่มีวันไหนเลยที่ผ่านไปอย่างไม่ท ร ม า น เพื่อนบ้านที่มองเห็นความเป็นไปของครอบครัวพวกเรา

ก็ยื่นมือเข้ามาช่วยบ้าง บางคนก็เสนอแนะให้แม่แต่งงานใหม่แต่ แม่ก็ไม่ยอมรับตลอดพร้อมด้วยพูดว่า

"ฉันไม่อยากความรักเลย" แม่โก ห ก เป็นครั้งที่ 5

ครั้งที่หก

เมื่อผมได้จบแล้วและได้งานทำ มันก็ถึงเวลาที่แม่จะได้พักผ่อนบ้าง แม้กระนั้นแม่ดูเหมือนจะไม่ต้องการ

แม่ตื่นแต่เช้าไปขายผักที่ตลาด เพื่อจะมีเงินสำหรับใช้จ่ายส่วนตัว

แม่ ไม่เคยยอมรับเงิน ที่ผมได้จากการทำงาน ส่งไปให้

แม่คืนมาให้ผมด้วย แม่พูดว่า "แม่มีเงินพอได้อยู่นะลูก" ครั้งที่ 6 ที่แม่โก ห ก

ครั้งที่เจ็ด

จากการผลักดัน จากองค์ก รแห่งหนึ่ง ผมเข้าเรียนต่อปริญญาโทในมหาวิทย าลัย

ที่มีชื่อของประเทศ เมื่อผมสำเร็จการศึกษาก็ทำงานต่อเลย ด้วยเงินเดือนที่สูงลิ่ว

แล้วก็ผมตั้งใจจะพาแม่มาดำรงชีวิต อย่างมีความสุขกับผม

แต่ว่าแม่ผมท่านไม่ต้องการที่จะอยาก ไม่ก่อกวนผม แม่ บอกกับผมว่า

"แม่ไม่เหมาะกับชีวิต ในเมืองหลวง เลยลูก" ครั้งที่ 7 แม่โก ห ก เหมือนเดิม

และก็ครั้งที่แปด

พอเพียงแม่เฒ่าตัวลง ก็จำเป็นต้องเข้ารักษ าตัวในโร งพย าบาลเนื่องจากโร ค ม ะ เร็ ง พอผมรู้ข่าว ก็รีบกลับมาหาแม่ในทันที

แม่นอนอย่างเหน็ดเหนื่อยภายหลังจากการ ผ่ า ตั ด แม่ดูแก่ลงไปมากเลย แม่ดูผมด้วยสายตาที่ชี้ได้ว่าเธอรัก

และปรารถนาจะได้พบผมเยอะที่สุด แม่พย าย ามยิ้มให้กับผม แม่ซูบผอมมาก แล้วก็ดูอ่อนแอ

โร ค ร้ า ยได้ทำล า ย ร่างกายของแม่สุดที่รักของผมไปๆมาๆก รวมทั้งผมมองแม่ด้วยน้ำตาอาบหน้า

ผมเจ็ บป วดจั บใจ ด้วยเหตุว่าการได้มองเห็นม่าม้าที่รักอยู่ในสภาพนี้

แม่ได้มองหน้าผมและก็บอกกับผมว่า "อย่าร้องให้เลยลูกรัก แม่ไม่เคยทราบสึกเจ็ บอะไรเลย"

แล้วก็เป็นครั้งที่ 8 ที่แม่โก ห ก แล้วหลังจากที่แม่โก ห ก ผม ดวงตาของเธอได้ปิดลงตลอดไป

ครอบครัวเป็นสิ่งจำเป็น ดูแลคนข้างกายของคุณให้ดี อย่าละเลย เอาใจใส่กันให้มากมายๆก่อนที่จะสายไป
โกหก
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13628/